பொங்ஞ்சாதி தெய்வம்ண்ணே...

இப்ப நான் சொல்லப் போற விசயம் கல்யாணம் ஆகாதவங்களுக்கு உணர்வுப் பூர்வமா புரியுமுன்னான்னு தெரியலை. ஆனா கல்யாணமானவங்களுக்கு(அழுவாதிங்கண்ணே..) கண்டிப்பா தெரியும்ணே…

கல்யாணம் ஆகாததுக்கு முன்னாடி நமக்கு சோக்காலிங்க(நண்பர்கள்) அதிகம்ணே..உசிரக்கூட குடுப்போம்ணே..தளபதி படம் பார்த்த பிறகு வெறி புடிச்சு அலைஞ்சோம்ணே..யாரு முதல உயிரக் குடுப்பதுக்குன்னு..வீட்டுல இருந்த நேரத்த விட சோக்காலிங்க கூட இருந்த நேரம்தான் ஜாஸ்தின்ணே..

டாவடிக்கிறதுக்கு கூட நாங்க சண்டை எல்லாம் போட மாட்டோம்ணே..பாரபட்சம் பார்க்காம டாவடிப்போம்ணே…அப்படி இருந்த நேரத்துல தான் நம்ம சோக்காலி ஒருத்தன் கேட்டாய்ங்க..

“ஏண்டா, நாம் இப்படி எல்லாம் ஒன்னா இருக்கோமேடா..கல்யாணம் ஆனப்பிறகு இது போல ஒன்னா இருப்போமாடா…”

எனக்கு கோவம் காவிரி ஆத்து தண்ணி(விடுங்கண்ணா, அரசியல் பேசக்கூடாது) போல பொத்துகிட்டு வந்துச்சுங்கண்ணே..

“டே..சோக்காளிங்களா, ஒரு பொண்ணுனால நம்ம வாழ்க்கை பிரியக்கூடாதுடா..கல்யாணத்துக்கு அப்புறம் கூட சேர்ந்தே இருக்கணும்டா..”

சிலிர்த்துகிட்டே சபதம் செஞ்சோம்ண்ணே..

நமக்கு கல்யாணம் ஆனப்பிறகு கூட, பொஞ்சாதிக்கிடா ஸ்டிரிக்டா சொல்லிப்புட்டேன்..

“இந்தா புள்ள..(விஜயகாந்த் மாதிரி வாசிக்காதிங்கப்பூ..), நமக்கு சோக்காலிங்க தான் முதல்ல..அப்புறம் தான் நீ..ஆபிஸ் முடிஞ்சு சோக்காலிங்களோட பேசிட்டுத்தான் வீட்டுக்கு வருவேன்..”

நமக்கு நட்பு கற்பு மாதிரிண்ணே…சொன்ன மாதிரியே ஆபிஸ் முடிஞ்ச பிறகு, சோக்காலிங்கட்ட போயிருவேண்ணே..வார இறுதியானா, சோக்காலிங்களுக்கு வீட்டுல தானே சாப்பாடு..நம்ம பசங்க நம்மளை பத்தி பெருமையா பேசுனாயிங்கண்ணே…

அப்பதாண்ணே அது நடந்துச்சு…மஞ்சக்காமாலை வந்து படுத்த படுக்கையாயிட்டேண்ணே..ரொம்ப கஷ்டம்ணே..யாருக்கும் அது வரக்கூடாதுண்ணே..எந்திருக்ககூட முடியாதுண்ணே..நம்ம சோக்காலிங்க வந்தாய்ங்கண்ணே ஹார்லிக்ஸ் பாட்டிலோட..1 மணி நேரம் கவலைபட்டாயிங்கண்ணே..போயிட்டாங்கண்ணே..அவிய்ங்களையும் சொல்லக் கூடாதுண்ணே…நாந்தானா அவிங்க வாழ்க்கை..கூடவே இருந்தா பாருங்க, பொஞ்சாதி..அம்மா மாதிரிண்ணே…அதுதாண்ணே உண்மையான அன்பு….துடிச்சு போயிட்டாங்கண்ணே..ஒரு வாரமா அவ தூங்கி பார்க்கலைண்ணே..என்னால எழுந்திரிக்க கூட முடியலண்ணே..என்ன அப்படியே தாங்கிக்கிட்டாண்ணே..எத்தனை நாள் ஊரு சுத்திட்டு 10 மணிக்கு வந்திருப்பேன்..எத்தனை நாள் சொல்லாம கொள்ளாம சோக்காலிங்களோட படத்துக்கு போயிருப்பேன்..எல்லாத்தையும் தாங்கிக்கிட்டாண்ணே..அதுதாண்ணே பொஞ்சாதி..

எப்படி இருந்தவிங்க, நம்மளை நம்பி எல்லாத்தையும் விட்டுட்டு வந்துருப்பாயிங்கண்ணே..பொஞ்சாதிங்க எதிர்பார்க்குரது நகையும் சேலையும் இல்லிங்கண்ணே..நம்மகிட்ட இருந்து கொஞ்சம் அன்புண்ணே..ஆபிஸ் போகும்போது, “நீதான் என் உயிரு”ண்ணு ஒரு வார்த்தை சொல்லி பாருங்க, பொங்கிருவாயிங்கண்ணே…

நம்மளையே நம்பி வந்துருக்கயிங்கண்ணே..எங்கேயோ இருக்கிற தெய்வம் நம்ம கேட்டாதாண்ணே எதுவும் கொடுக்குது..எதுவும் கேக்காம கொடுக்கிற தெய்வம் பொஞ்சாதிங்கண்ணே..

இப்ப கூட பாருங்க..நைட் லேட் ஆகிடுச்சு..டீ போட்டுத் தரவான்னு கேக்குராங்கண்ணே..தெய்வம்ண்ணே…

இந்த பதிவை படிக்கிறப்ப உங்க பொஞ்சாதி ஞாபகம் வந்தா…நீங்களும் நம்ம ஜாதிங்கண்ணே… கீழ உள்ள வோட்டை போட்டுட்டு அண்ணிய கேட்டதா சொல்லுங்கண்ணே..