வடிவேலு எப்ப அடிவாங்குவார்

இப்போதைக்கு தமிழ்நாட்டு மக்களின் ஹாட்கேக் என்ன தெரியுமா..அம்மா வெற்றி பெற்றதல்ல, வடிவேலு எப்ப அடிவாங்குவார் என்பதுதான். தேமுதிகவினரால், ஏற்கனவே அவருடைய அலுவலகம் சூறையாடப்பட்ட நிலையில், அவருடைய பண்ணைவீடும் இன்று சூறையாடப்பட்டதாக செய்திகள் வருகின்றன. அவர் உயிருக்கு பயந்து, மதுரையில் ஒரு ஹோட்டலில் தங்கியிருப்பதாவும் செய்திகள் வந்தவண்ணம் உள்ளன.

இதில் எனக்கு ஆச்சர்யம் தருவது என்னவென்றால், மக்களின் மனநிலை. வடிவேலு, அடிவாங்குவதை கண்முழுக்க பார்க்கவேண்டும் என்பதை, ஒவ்வொரு தமிழனும் எதிர்பார்த்து காத்துகொண்டிருக்கிறான். “எவ்வளவு நாளு, வீட்டுக்குள்ள பதுங்கியிருப்பான்..ஒருநாளைக்கு வெளியே வரணுமில்ல..அப்ப அடிப்பாயிங்க பாரு” என்பதுதான் இப்போதைய டாக். அதன் விளைவே, இணையத்திலும், பேஸ்புக்கிலும் வரும் கேலிச்சித்தரங்களும், வீடியோக்களும். அதை பார்க்கும்போது, நகைச்சுவையாக இருந்தாலும், ஒருநிமிடம் வடிவேலு மனதிலிருந்தும். அவர் குடும்பத்தினர் மனநிலையிலிருந்தும் பார்க்கும்போது நடுங்கி போகவைக்கிறது.

பொதுவாக மனித மனத்துக்குள், ஒரு குரூர மனப்பான்மை உண்டு என்று மனவியல் நிபுணர்கள் சொல்லுவர். அது சமயம் பார்த்து, எட்டிப் பார்க்குமாம். கிராமத்துப் பக்கம் சென்று பார்த்தால், சிறுவயது பயல்கள், தென்னை ஓலையில் செய்த ஒரு சுருக்கை எடுத்துக்கொண்டு, மரம் மரமாக அலைவார்கள், கரட்டாவண்டி எனும் ஓணானைப் பிடிப்பதற்கு. அணிலை யாரும் துன்புறுத்த மாட்டார்கள். கேட்டால், அதற்கு ஒரு கதை வேறு. ராமர் பாலம் கட்டும்போது, அணில் உதவியதாம், ஓணான் உதவவில்லையாம். பாவம், அந்த ஓணான் பிடிபட்ட பிறகு, அதன் கழுத்தில், சுருக்கை கட்டி, அதன் மேல் மூக்குபொடியை போட்டு, அதனை அணுஅணுவாக தடுமாற வைத்து, ரசிக்க ரசிக்க, கடைசியில் அதன்மேல் ஒரு கல்லைப் போட்டு கொல்லுவார்கள். அங்கேயே ஆரம்பித்துவிடுகிறது, நமக்கு குரூர மனப்பான்மை.

அதே குரூரமனப்பான்மையின் வெளிப்பாடுதான் “வடிவேலு எப்பதான் அடிவாங்குவான்” என்று காத்திருப்பதும், “மாமு..வடிவேலு வெளியே வந்தா அடிதாண்டா” என்று பூரித்து போவதும். இது எல்லாம் மனித அடிமனத்தில் உள்ள ஆசைகள் என்று சொல்லுவேன். வடிவேலு மட்டுமல்ல, யார் அடிவாங்கினாலும், அதை வேடிக்கை பார்ப்பதற்கு அப்படி ஒரு ஆசை. இதனாலேயே, பாம்பு, கீரி சண்டை போட்டு சாவதைப் பார்க்க அப்படி ஒரு கூட்டம். வேடிக்கை பார்ப்பவர்களை ஒருநிமிடம் கவனியுங்கள். எப்படா, கீரி அல்லது பாம்பு சாகும் என்று எதிர்பார்த்துக் கொண்டிருப்பான். இது திரைப்படங்களிலும் எதிரொலிப்பதை காணலாம். தவறு செய்த வில்லனை, துடிக்க, துடிக்க ஹீரோ கொன்றால்தான், காசு கொடுத்ததற்கு நிம்மதி. இல்லையென்றால் “என்னயா படம் எடுத்திருக்கான்” என்று புறக்கணித்துவிடுவோம்.

இதைவிட கொடுமை என்னவென்றால், யாருக்காவது காய்ச்சல், அல்லது உடம்பு முடியவில்லையென்றால் அவ்வளவுதான்..”அவனுக்கு வேணும்டா..எப்படியெல்லாம் ஆட்டம் போட்டான்..பலபேர் சாபம்தான், இப்படி வந்திருக்கு” என்று மகிழும் மனநிலை. இவையெல்லாம் மனிதனின் அடிமனத்தின் உள்ள குரூரமனப்பான்மையின் வெளிப்பாடே. இந்த மனப்பான்மை தனக்குள்ளே அடங்கிவிட்டால் பிரச்சனை இல்லை. அதீதமாக வெளிப்படும்போதே சமூகம் பாதிக்கப்படுகிறது. அதுவும் அதிகாரத்தில் உள்ளவர்களுக்கு, வெளிப்பட்டால் எப்படி இருக்கும் என்பதன் விளைவே, குஜராத் கலவரங்கள். “எப்படி அடக்குனாரு பார்த்தியா..இனிமேல் ஆடமாட்டாயிங்கள்ள” என்று மோடிக்கு சப்போர்ட் பண்ணுபவர்களுக்கும், இதை மனநிலைதான்.

சரி, இதனை எப்படி சரிசெய்வது என்றால், அது ஒவ்வொருவருவரின் மனதில்தான் இருக்கிறது. மனிதனை, மனிதனாய் பார்த்தாலே பாதி பிரச்சனை அடங்கிவிடும். அடுத்தவர் துன்பப்படும்போது, நாம் துன்பப்படவேண்டாம், அட்லீஸ்ட் சந்தோசப்படாமலாவது இருப்போம் என்று நினைத்துக்கொண்டாலே, இதை கட்டுக்குள் கொண்டுவந்துவிடலாம்.

வடிவேலுவின் காமெடியை ரசிக்காதவர் யாருமே இல்லை. சின்ன குழந்தைக்கும் பிடிக்கும் அவர் காமெடி. அவருடைய பஞ்ச் டயலாக்குகள் இன்னும் பிரபலம். அப்படி நம்மையெல்லாம் சிரிக்க வைத்தவர் அடிவாங்குவதில் அப்படி என்ன ஒரு ஆனந்தம் இருக்கப்போகிறது. அவர் தவறு செய்திருந்தால், தண்டனை கிடைக்கட்டும், ஆனால் “எப்படா அடிவாங்குவார்” என்று காத்திருப்பது, நாம் அவருக்கு தரும் தண்டனை அல்ல. நமக்குள் இருக்கும் கொஞ்சநஞ்ச மனிதாபிமானத்திற்கு நாமே கொடுத்துக் கொள்ளும் தண்டனை. முடிந்தவரை அதை செய்யாமல் இருப்போமே..

கடைசியாக, முடிந்த வரை, மனிதம் வளர்ப்போம், மனிதனாய் இருப்போம்..