இதற்காகத்தானே காத்திருந்தாய் ராசா...

கல்லூரி இறுதி நாள்..இன்றைக்காவது அவளிடம் கேட்டுவிட வேண்டும்..எத்தனை நாள்தான் மனசுக்குள் வைத்துக் கொண்டு சாவது..என்னால் எச்சில் கூட முழுங்க முடியவில்லை..இதில் என் நண்பன் வேறு உசுப்பிக் கொண்டிருந்தான்..

“ராசா.இன்னைக்குத்தான் காலேஜ் கடைசி..இதை விட்டா வேறு நல்ல சந்தர்ப்பம் கிடைக்காது..இன்னைக்கே கேட்டுறுடா..”

“மச்சான்..ஒரு மாதிரியா இருக்குடா..இவ்வளவு நாள் நட்பா பழகிட்டு..எதுவும் தப்பா நினைச்சுக்குவாளோ..”

“டே..அதெல்லாம் நினைக்க மாட்டா..அவ அப்படிப்பட்ட பொண்ணு இல்லைடா..மவனே இன்னைக்கு கேட்காம அப்புறம் எங்கிட்ட ஏதாவது பொலம்பின..அடிதான்..”

"சரிடா…தைரியமா கேக்கலாம்..ஆனா இவ்வளவு நாள் இதுக்குத்தான் பழகினேன்னு கேட்டுட்டா..”

“போடாங்க..நான் சொல்லுறேன்..கேளு..”

அவள் எங்களருகில் வந்தாள்…2 வருட கல்லூரி நட்பு..நான் எந்த பெண்ணிடம் முகம் கொடுத்து பேசியதில்லை..ஆனால் அவள் நட்பு கிடைத்த போது நான் அடைந்த சந்தோசத்திற்கு அளவேயில்லை..

“என்ன ராஜா..இங்க உக்கார்ந்து இருக்கீங்க..பேர்வெல் பார்ட்டிக்கு போகலையா..”

குறிப்பறிந்து என் நண்பன் என்னை விட்டு அகன்றான்..

“அது வந்து..உங்க கிட்ட ஒன்னு கேட்டா தப்பா எடுத்துக்க மாட்டீங்கள்ள..”

அவள் கொஞ்சம் வெட்கப்படுவது அவள் கண்களில் தெரிந்தது..ஒருவேளை அவளும் நான் கேட்பேன் என்று எதிர்பார்க்கிறோளோ..என் மனம் கோலம் போட ஆரம்பித்தது..

“பரவாயில்லை..கேளுங்க..நான் தப்பா நினைக்க மாட்டேன்..”

ஏதோ ஒன்று “வேணான்டா ராசா” என்று எச்சரிக்கவே..மனசு டபுள் கேம் ஆடியது..கேளு, வேண்டா, கேளு, வேண்டாம், கேளு, வேண்டாம், கேளு, வேண்டாம், கேளு, வேண்டாம்…

கடைசியல் “வேண்டாம்” என்பதே ஜெயித்தது..

“ஒன்னுமில்லப்பா..ஏதாவது வேலைக்கு போகப் போறீங்களா..இல்ல கல்யாணமா..”

அவள் முகத்தில் ஒரு ஏமாற்றம் தெரிந்தது..ஆஹா..மிஸ் பண்ணிட்டமோ..

“தெரியலீங்க..அப்பாதான் முடிவு பண்ணனும்..நான் கிளம்புறேன்..”

சொல்லிவிட்டு திரும்பிப் பார்க்காமல் கிளம்பிச் சென்றாள்..என் நண்பன் வந்தான் ஆவலாகக் கேட்டான்..

“என்னடா ராசா..சொல்லிட்டீயா..”

“இல்லடா..”

“போங்கடா..நீங்களும்..உங்கப் பொழைப்பும்..இந்த தைரியம் இல்லாம நீங்களெல்லாம் ஏண்டா காலேஜ்க்கு வர்றீங்க..நீங்களெல்லாம் நெஞ்சு வெடிச்சே சாகப் போறீங்கடா..”

அதற்கப்பறம் 5, 6 வருடங்கள் கடந்தாலும் அவ்வப்போது என் நினைவுக்கு வரும்..நான் அதை மறந்து விடுவேன்..அன்றைக்குத்தான் எதிர்பார்க்காதது நடந்தது.,.நானும் என் மனைவியும் சென்னையில் ஒரு ஹோட்டலில் அமர்ந்து சாப்ப்பிட்டுக் கொண்டிருந்தோம்..யாரோ “ஹாய் ராசா” என்று கூப்பிடும் சத்தம் கேட்டது..கேட்ட குரலாக இருக்கிறதே என்று திரும்பி பார்த்தால் இன்ப அதிர்ச்சி..அவள்தான்..பக்கத்தில் அவளுடைய சிட்பெண்ட்..சாரி ஹஸ்பெண்ட்..நல்லாத்தான் இருந்தார்.,.கையில் 2 வயது குழந்தை..

“எப்படி இருக்க ராசா..5 வருசத்துக்கு முன்னாடிப் பார்த்தது..”

“நல்லா இருக்கேன்பா..இது என்னுடைய மனைவி..”

“ஹிம்..என்னைத்தான் கல்யாணத்துக்கு கூப்புடலை..இது என் கணவர்..”

“குழந்தை அழகா இருக்கு..என்ன பெயர்..”

“வந்தனா..உனக்குத் தெரியும்..நல்லா ரைம்ஸ் எல்லாம் சொல்லுவா..இங்கப்பாரு குட்டி..அங்கிளுக்கு ரைம்ஸ் சொல்லு..”

அடங்கொய்யாலே..அங்கிளா..அருவாளை இப்படித்தான் போடுவாயிங்களோ..

குட்டிப் பொண்ணு கீ கொடுத்த பொம்மை போல் ரைம்ஸ் சொன்னது..சிறிது நேரம் பேசிக் கொண்டு இருந்தோம்..ஒவ்வொருவராக கை கழுவச் செல்ல..கடைசியில் நானும் அவளும் மட்டும்தான் டேபிளில்..

எப்படித்தான் என் மனசுக்குள் சைத்தான் புகுந்தது என்று தெரியவில்லை..திடீரென்று ஒரு எண்ணம்..காலேஜ்ஜில்தான் கேட்கவில்லை..அவள் தெரிந்து கொள்ளட்டுமே..இப்பாவாவது கேப்பாமா..சே..சே..கல்யாணம் வேறு ஆகி விட்டது..இது முறையில்லை..கண்டிப்பாக எழுந்து அறைந்தாலும் அறைவாள்..

என் மனது திரும்பவும் கேம் ஆடவே..இந்த தடவை என்னால் முடியவில்லை..மனதில் அடக்கி கொண்டிருந்து வாய்வரை வரவே கேட்டே விட்டேன்..

“தப்பா எடுத்துக்காதே..காலேஜ் படிக்கிறப்பயே கேட்கலாம் என்று இருந்தேன்..”

அதிர்ந்தே போனாள்..

“என்ன விசயம் ராசா..கேளு..” முகத்தில் பதற்றம் தெரிந்தது..

“காலேஜ் முதல் வருசம் படிக்கிறப்ப எங்கிட்ட ஒரு 200 ரூபா கடன் வாங்கின..அதுக்கப்பறம் நீ அதை மறந்துட்டே.,நானும் எவ்வளவோ தடவை கேட்கலாம்ன்னு இருந்தேன்..நீ எப்படி எடுத்துக்குவேன்னு தெரியலை..நான் பண விசயத்துல கொஞ்சம் கரெக்டா இருப்பேன்..அதான்..இப்பக் கேட்டேன்..”

பின்ன என்னண்ணே..200 ரூபா வாங்கிட்டு 5 வருசமா கொடுக்கலைன்னா என்ன நியாயம்..பணம் என்ன மரத்துலயா காய்க்குது….