என்னது திருமதி செல்வம் சீரியலுல செல்வம் செத்துட்டாரா..

நேத்தைக்கு வீட்டுக்கு வர்றேன், வீட்டுக்காரம்மா ஒரே அழுகாச்சி..அழுது, அழுது கண்ணே, செவந்து போயிருச்சுன்னா பார்த்துக்கங்களேன். எனக்குனா கொஞ்சம் பயம் வேற..முந்தா நாளைக்குதான் சாம்பாருல உப்பு பத்தலைன்னு வேற சொல்லியிருந்தேன்..அதை மனசுல வைச்சிகிட்டு, ஏதாவது தப்பான முடிவு…ஆஹா..கிடைக்குற சோறும் கிடைக்காதே..அவ்வளவுதான் பதறி போயிட்டேன்…

“என்ன ஆச்சுமா..ஏன் இப்படி அழுதிருக்க..கண்ணு வேற வீங்கியிருக்கு…வீட்டுக்கு எதாவது கால் பண்ணினியா..”

“இல்லீங்க..”

“பஸ் டிக்கெட் விலை, பால் விலை, ஏத்துனது தப்புன்னு பீல் பண்ணி அரசு, திரும்பவும் பழைய விலைக்கே மாத்திட்டாய்ங்களா..ஆனந்த கண்ணீரா..”

“ஐயோ..இல்லீங்க..”

“பின்ன என்ன..வீட்டுல யாருக்கும் உடம்பு முடியலையா....”

“அதுவும் இல்லீங்க..”

“பின்ன…”

“நம்ம செல்வம் இல்லீங்க..அவரு செத்துட்டாருங்க..”

“அய்யய்யோ..அந்த ஆளு நமக்கு கடன் தரணும்டி..என்ன ஆச்சு…”

“ஐயோ கொடுமையே..செல்வம்னா, திருமதி செல்வத்துல வர்ற செல்வம்ங்க..கடலுல போனவர், பொணமாதாங்க திரும்பி வந்தாரு..”

என்னால ஆச்சரியம் தாங்கமுடியலண்ணே..ஆச்சர்யம் ஒரு பக்கம்னா, செத்த சந்தோசம் வர்ற..என்னது செல்வம்னா யாருன்னு தெரியாதா..என்னண்ணே சொல்லுறீங்க..என்னைக் கேட்டா, இந்த உலகத்துலேயே ரெண்டு பேருதான் ரொம்ப நல்லவங்க..முதல்ல , இயேசுநாதர், ரெண்டாவது, திருமதி செல்வத்துல வர்ற நம்ம செல்வம். இயேசுநாதராவது, ஒரு கன்னத்தில் அறைந்தால் மறு கன்னத்தை காட்டுன்னுதான் சொன்னாரு..ஆனா, நம்ம செல்வம், ஒரு கன்னத்தில் அறைஞ்சா, தன் கன்னம் மட்டுமில்லாம, குடும்பத்துல இருக்குற எல்லார் கன்னத்தையும் காட்ட சொல்லுவாரு..தங்கம்னா தங்கம்..சொக்கத்தங்கம்னே..

அந்த நாடகத்துல நடிக்கிற எல்லோருடைய வேலையே, செல்வத்தை முறை வைச்சு கொடுமைப்படுத்துறதுதான்..பயபுள்ள் செல்வத்துக்கு இல்லாத கொடுமையெல்லாம் பண்ணியிருக்காய்ங்க..சொல்லும்போதே, எப்படி கண்ணு கலங்குது தெரியுமா..கட்டி வைச்சு, அடிச்சா கூட, பாட்ஷா இன்டெர்வேல் ரஜினி மாதிரி, ரத்தத்தை துடைச்சுக்கீட்டு, ஒரு சிரிப்பார் பாருங்க..பச்சைப்புள்ளைன்னே அது..

ஆனா, அவர் நாடகத்துல செத்ததுக்கு நான் ஏன் சந்தோசப்படுறேனா..நான் மட்டுமில்லைண்ணே..நாடகம் பார்க்குற எல்லாரும் சந்தோசப்படுவாய்ங்க..பின்ன, இம்புட்டு நல்ல பிள்ளையாய் இருந்தா, எதுக்கெடுத்தாலும் “செல்வத்தை பாருங்க..வீட்டுக்காரிக்கு எவ்வளவு ஹெல்ப் பண்ணுறாருன்னு” நமக்குள்ள குத்து விழுகுது..

ஆனாலும் சந்தோசத்தை வெளிக்காட்டுனா, நாளைக்கு சோறு தண்ணி கிடைக்காதுன்னு, நானும் துக்கமா இருக்கற மாதிரியே நடிச்சேண்ணே..

“பாவம்டி..வாழவேண்டிய வயசு..ஒருவேளை கால்ஷீட் கிடைச்சிருக்காதோ..இல்லாட்டி, டைரக்டருக்கும் அவருக்கு ஏதாவது லடாய் வந்து, “இருடா, உன் கேரக்டரையே கொன்னுறேன் சொல்லிட்டு” ஏதாவது பழி வாங்குராறோ..”

“இருக்காதுங்க..நீங்க வேற..”

“சரி..சோறு ஆக்குனியா..”

“நானே துக்கத்துல இருக்கேன்..செல்வத்துக்கு 10 ஆம் நாள் காரியம் ஆகுற வரைக்கும் சோறும் இல்லை, ஒரு மண்ணும் இல்லை..

அப்படியே இடிஞ்சு போயிட்டேண்ணே..பின்ன என்ன பச்சை தண்ணியை குடிச்சிட்டு ஆபிஸ் தூங்கிட்டேன்..மறுநாள் ஆபிசை விட்டுட்டு வீட்டுக்கு வர்றேன்..வீட்டுவாசலிலேயெ பால் பாயாசாம் வாசம்..எதுவும் வீடு மாறி வந்துட்டமான்னு டவுட்டு வேற..எதுக்கும் கதவை தட்டிட்டு உள்ளே போறேன்..வூட்டுக்காரம்மாதான்..முகம் நிறைய சிரிப்பு வேற..

“அடியே..என்ன ஆச்சு..”

“செல்வம் சாகலியாம்க..அது வேற ஒரு ஆளாம்..செல்வம்னு நம்பி, அவுங்க குடும்பத்தில காரியம் பண்ணிக்கிட்டு இருக்காருங்க..செல்வம் தப்பிச்சுட்டாரா..இப்ப கேரளாவுல இருக்காரு..”

நம்மளுக்குதான் பால்பாயாசம்லாம் கிடைக்குதே..

“ரொம்ப நல்லதுடி..ஏதோ நல்லா இருக்குறவரைக்கும் சரிதான்..”

“ஏங்க..பாவம்க செல்லம்மா அக்கா..”

“அய்யய்யோ..அது யாரு..”

“அதுதாங்க..செல்லமே சீரியலுல வர்ற செல்லம்மா..அவுங்க ஹஸ்பெண்ட் “வடமலை” ஹாஸ்பிடலுல உயிருக்கு போராடுறாரு..ஏங்க பிழைச்சுருவாருல்ல..”

டைரக்டர் சார்..வடமலையை தயவு செய்து கொன்னுராதீங்க..பல புருஷன்மார்களுக்கு நாளைக்கு கிடைக்கப்போற சோறு உங்க கையில தான் இருக்கு…